Na onze eerste overnachting ging rond 7 uur de wekker. Frank had last van de jetlag dus was al om half twee 's-nachts klaarwakker. Vandaag is onze langste reisdag. Gelukkig kreeg Frank intussen ook de TomTom weer aan de praat. Maar voordat we met onze roadtrip begonnen gingen we eerst nog boodschappen doen. Ons voornemen is om toch redelijk gezond te gaan eten ook al zijn we in het land der hamburgers. Gezond betekent: geen fast food vóór 17.00. We hopen dat het lukt. Het resultaat van het shoppen:

• - Pindakaas, jam en chocoladepasta
• - Stokbrood en croissants
• - Bananen
• - Water (veel!!!)
• - Cola light
• - Piepschuim Koelbox met zakken ijs

Na de boodschappen zijn we snel op weg gegaan. We rijden vandaag van Los Angeles, California naar Laughlin, Nevada. Onze tussenstop is Joshua Tree National Park, waar de beroemde boom te vinden is van de cover van de cd van U2. En die hebben we veel gezien in het park! Verder veel grote rotsblokken, bergen en vooral veel desert, oh ja en een heel lief eekhoorntje dat lag te chillen op een picknicktafel. Het was echt een gaaf park! En de hele tijd moest van Frank de cd van U2 aan!

Na het park op weg naar Laughlin. We hebben drie uur door de Mohave woestijn gereden. Echt helemaal in the middle of nowhere. Toch wonen er wel wat mensen want af en toe zie je aan de kant van de weg een rijtje brievenbussen staan. Je ziet soms ook opeens uit het niets een huisje staan, helemaal vervallen, oude caravan erlangs, helemaal verlaten, net als in de film. Net op het moment dat we het wel hadden gehad met het dorre landschap doemt er in een keer een stad op, Needles. Na Needles ligt Laughlin, dus we zijn er bijna. De jetlag begint nu ook we weer een beetje op te spelen.

Om ongeveer 18.00 kwamen we aan in Laughlin. Laughlin is echt een verhaal apart. Het is echt zo fout! Je moet deze stad echt alleen als overnachtingplek kiezen, anders niet. Alleen maar hotels met casino's, maar dan niet luxe en over the top (wat we verwachten van Las Vegas), maar cheapy en gevuld met bejaarden in vele te grote kleding en andere vage figuren. In ons hotel is beneden een casino en verschillende restaurants. Zelfs de mensen die werken in het casino zijn bejaarden. Het is echt wel lachen maar oh zo fout! Volgens Frank zijn het uitgerangeerde Las Vegas medewerkers die te oud zijn geworden.

Ook de bediening in het restaurant is zooo grappig. Een mannetje dat bij iedereen dezelfde riedel opzegt: Hi , I'm Chad, I'm your servant for the evening, how are you guys, everything ok bla bla. Gelukkig maakt het ook niet uit wat je terugzegt want daar luistert hij verder niet naar! Haha. En de pasta was ook niet te pruimen!

Na het eten zijn we maar snel gaan slapen. Om half negen konden we onze ogen al niet meer open houden! Stomme jetlag.

Groetjes Frank en Janneke